Ο πόνος του χαμηλού

Ο πόνος του Low είναι το σύμπτωμα που σπάνια καταβάλλεται. Οι περισσότεροι άνθρωποι τη συσχετίζουν με τη δουλειά σε καθιστή θέση, ανυψώνοντας βάρη ή οστεοχονδρία και δεν βιάζονται να δουν έναν γιατρό. Στην πραγματικότητα, αυτή η κατάσταση μπορεί να σηματοδοτήσει τις ασθένειες των νεφρών, του ήπατος ή των εντέρων και τα προβλήματα με το μυοσκελετικό σύστημα δεν θα περάσουν από μόνα τους. Μόνο μια έγκαιρη επιθεώρηση ενός ειδικού και μιας πλήρους εξέτασης θα βοηθήσει στον εντοπισμό της αιτίας του πόνου και την επιλογή της σωστής θεραπείας.

Γενικές πληροφορίες

Το κάτω μέρος της πλάτης είναι μια περιοχή που αντιμετωπίζει σημαντικό φορτίο λόγω της ύπαρξης σε όρθια θέση. Η σπονδυλική στήλη αντιπροσωπεύεται από πέντε μεγάλους σπονδύλους, οι οποίοι ενισχύονται επιπλέον από το μυϊκό πλαίσιο. 9 από τις 10 περιπτώσεις πόνου σε αυτήν την περιοχή προκαλούνται ακριβώς από την παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος: οστεοχονδρία, μυϊκός σπασμός, κήλη του μεσοσπονδύλου δίσκου, τσίμπημα της ρίζας του νεύρου.

Το υπόλοιπο 10% των περιπτώσεων σχετίζεται με ασθένειες των εσωτερικών οργάνων που βρίσκονται στην προβολή της κάτω πλάτης: νεφρά, γεννητοποιητικό σύστημα, έντερα, ήπαρ. Ακόμη και ένας γιατρός, κατά την εξέταση, δεν μπορεί πάντα να καθορίσει την αιτία του πόνου, γι 'αυτό και αυτή η κατάσταση απαιτεί διεξοδικό εργαστήριο και οργανική διάγνωση.

Τύποι πόνου

Το πρώτο πράγμα που ζητάει ο γιατρός είναι η φύση των αισθήσεων. Ανάλογα με την αιτία που την προκάλεσε, ο πόνος στην κάτω πλάτη μπορεί να είναι:

• Οξεία: Συνήθως προκύπτει απότομα, χαρακτηρίζεται από υψηλή ένταση. Η διάρκεια των αισθήσεων δεν υπερβαίνει τους 1,5 μήνες.
• Υποξεία: διαρκεί 6-12 εβδομάδες.
• Χρόνια: Αισθήσεις οποιασδήποτε έντασης που διαρκεί 12 εβδομάδες ή περισσότερο.
• Μεταφορά (μεταβλητή): εμφανίζεται περιοδικά.
• οδυνηρός;
• άλαλος;
• Ισχυρή, μέση ένταση, αδύναμη.

Αυτή η διαίρεση είναι υπό όρους. Ανάλογα με την κατάσταση και τις περιστάσεις, η φύση και η διάρκεια των αισθήσεων μπορεί να διαφέρουν. Είναι σημαντικό να τα περιγράψουμε όσο το δυνατόν πλήρως.

Αιτιολογικό

Οι λόγοι για τους οποίους η πλάτη αρχίζει να βλάπτει στην κάτω πλάτη. Τις περισσότερες φορές, οι παράγοντες προκλητικής εξυπηρέτησης εξυπηρετούν:

• υποθερμία.
• ανύψωση βάρους?
• Η ανομοιόμορφη κατανομή φορτίου (στο φόντο της εγκυμοσύνης, οι διαταραχές της στάσης, η παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος).
• μολυσματική βλάβη.
• ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος.
• φλεγμονώδεις διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της αυτοάνοσης.
• Μεγάλη διαμονή σε μια δυσάρεστη θέση.
• αλλαγή στη σύνθεση του οστικού ιστού (οστεοπόρωση).
• Ογκομετρικές διεργασίες: καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι, αποστήματα.
• ορμονικές αλλαγές (εμμηνόρροια, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση).
• Νεφρού ασθενειών (ουρολιθίαση, πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα, αποστήματα).
• Παθολογία της γαστρεντερικής οδού.
• Ασθένειες της μήτρας και των εξαρτημάτων στις γυναίκες, ο προστάτης στους άνδρες κ.λπ.

Ασθένειες

Ο πόνος του Low μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα διαφόρων ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος και των εσωτερικών οργάνων. Το κύριο καθήκον του γιατρού είναι να μάθετε τι ακριβώς προκάλεσε την επιδείνωση της κατάστασης και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα.

Εδώ είναι παθολογίες που είναι πιο συνηθισμένες.

Αγκυλική σπονδυλίτιδα

Πρόκειται για μια συστηματική φλεγμονώδη ασθένεια, στην οποία εμφανίζεται μεμονωμένοι σπόνδυλοι σε ένα ενιαίο συγκρότημα. Ταυτόχρονα, συμβαίνει η κατάθεση ασβεστίου σε συνδέσμους που σταθεροποιούν τη σπονδυλική στήλη, ως αποτέλεσμα της οποίας η πληγείσα περιοχή σχεδόν χάνει εντελώς την κινητικότητα.

Τα διακριτικά χαρακτηριστικά του πόνου κάτω από την πλάτη με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα περιλαμβάνουν:

• αύξηση της έντασης σε ηρεμία, ειδικά με παρατεταμένη εύρεση σε οριζόντια θέση.
• περιορισμός των κινήσεων στην οσφυϊκή περιοχή ·

Οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Αυτή είναι μια πολύ κοινή ασθένεια, στην οποία οι διαλείποντες δίσκοι είναι λεπτότεροι, εκτελώντας το ρόλο των απορροφητών σοκ. Ως αποτέλεσμα, οι ρίζες των νεύρων και οι κράμπες των γύρω μυών που προκαλούν σοβαρό πόνο είναι ερεθισμένοι. Στο τελευταίο στάδιο της νόσου σχηματίζεται μια κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ο οποίος μπορεί να πιέσει στον νωτιαίο μυελό, ενισχύοντας τον πόνο.

Με την οστεοχονδρία, ο πόνος εντείνεται:

• κατά την ανύψωση από μια καθιστική ή οριζόντια θέση.
• Όταν προσπαθείτε να ξαπλώσετε στο στομάχι.
• Με κλίσεις.

Εάν η ασθένεια προκαλεί το σχηματισμό μιας μαζικής κήλης, ο πόνος στην κάτω πλάτη συχνά συνοδεύεται από μούδιασμα και είτε την αδυναμία ενός είτε και των δύο ποδιών.

Η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης στην περιοχή της οσφυϊκής περιοχής (Kyphosis, Scoliosis)

Ο πόνος σε αυτή την παθολογία εμφανίζεται στο μέσο και στο αργό στάδιο της ανάπτυξης της νόσου. Η δυσφορία συνήθως συμβαίνει μέχρι το τέλος της ημέρας και συχνά συνοδεύεται από κόπωση των σπονδυλικών μυών. Ο πόνος προκαλείται συχνότερα από τις κράμπες των μυών της σπονδυλικής στήλης και είναι επίσης δυνατό να διερευνηθούν οι μύες κατά την απομάκρυνση (γλουτεαλικά, περιεμφανδικοί μύες των ανώτερων και κάτω άκρων).

Σπονυλοχρύση

Πρόκειται για μια εκφυλιστική-διπλική ασθένεια του χόνδρου, που καλύπτει τους μεσοσπονδύλους δίσκους. Είναι σταδιακά λεπτότερο και καταστρέφεται, οι αναπτυσσόμενες οστικές (οστεοφύλες) εμφανίζονται γύρω από την περιοχή της βλάβης. Ως αποτέλεσμα της μείωσης της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων, το σπονδυλικό σωλήνα στενό, οι ρίζες των νεύρων και ο νωτιαίος μυελός ενοχλούνται.

Πόνος με αυτήν την παθολογία:

• εντείνεται μετά το φορτίο (μακροπρόθεσμη παραμονή σε στάση, περπάτημα) και περνά μετά από ανάπαυση.
• Συνοδεύεται από την ακαμψία των κινήσεων, πρώτα το πρωί, έπειτα σταθερή.
• Μπορεί να δοθεί στον μηρό και στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου.

Οι μύες στην περιοχή της βλάβης είναι σπασμωδικοί και συνεχώς σε ένταση, γεγονός που ενισχύει επίσης τον πόνο.

Ασθένεια ουρολίνης

Μια επίθεση της ουρολιθίαση χαρακτηρίζεται από σοβαρό οσφυϊκό πόνο από τον προσβεβλημένο νεφρό. Ταυτόχρονα, οι αισθήσεις δεν αλλάζουν ανάλογα με τη στάση, ένα άτομο δεν μπορεί να βρει μια θέση στην οποία είναι τουλάχιστον λίγο αποδυναμωμένα. Η επίθεση συχνά συνοδεύεται από μείωση της ποσότητας των ούρων και μια αλλαγή στο χρώμα της στα κοκκινωπό.

Ο πόνος του Low μπορεί επίσης να είναι συνέπεια:

• algomenor (επώδυνη εμμηνόρροια);
• εγκυμοσύνη;
• φλεγμονή του παγκρέατος.
• οστεομυελίτιδα;
• εντερική απόφραξη.
• σκωληκοειδίτιδα κ.λπ.

Πόνος σε διάφορα μέρη της πλάτης

Ο εντοπισμός του πόνου μπορεί να πει πολλά για την αιτία τους. Ο πόνος στο πάνω μέρος της οσφυϊκής περιοχής μπορεί να είναι συνέπεια:

• ασθένειες της σπονδυλικής στήλης.
• τραυματισμούς ·
• μυϊκός σπασμός στο πλαίσιο της υπερνυσμού τους.
• καρδιαγγειακές παθήσεις.
• όγκοι;
• Ασθένειες της γαστρεντερικής οδού.

Εάν το επίκεντρο βρίσκεται στο κάτω μέρος της κάτω πλάτης, ο κατάλογος πιθανών λόγων περιλαμβάνει, εκτός από τις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης:

• Παθολογία των νεφρών (πυελονεφρίτιδα, ουρολιθίαση).
• εντερική διαταραχή (δυσκοιλιότητα, μετεωρισμός).
• σπασμοί ή φλεγμονώδη διαδικασία στα πυελικά όργανα (σαλπιγγοροφόριτης, ενδομητρίτιδα).
• Φυσιολογικές αιτίες, ειδικότερα, εγκυμοσύνη.
• Τσίμπημα του ισχιακού νεύρου.

Η μετατόπιση του πόνου προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά μπορεί να υποδεικνύει τη βλάβη της αντίστοιχης σπονδυλικής στήλης του νωτιαίου μυελού, των νεφρών.

Διάγνωση

Η διάγνωση του πόνου χαμηλότερης πλάτης απαιτεί μια ολοκληρωμένη εξέταση. Το πρώτο στάδιο της αναζήτησης του λόγου είναι η έρευνα. Ο γιατρός διευκρινίζει:

• Εντοπισμός του πόνου ·
• τον χαρακτήρα και τη διάρκεια του.
• αιτίες που προκαλούν επίθεση ή ενισχύουν τον πόνο.
• Περιστάσεις υπό τις οποίες βελτιώνεται η κατάσταση (μια ορισμένη στάση, ακινησία, λήψη ναρκωτικών κλπ.).

Τα δεδομένα σχετικά με τους τραυματισμούς και τις ασθένειες, που έχουν ήδη εντοπιστεί χρόνιες παθολογίες συλλέγονται χωρίς αποτυχία. Μια περαιτέρω πιθανή διαγνωστική αναζήτηση κατά τη διακριτική ευχέρεια του γιατρού περιλαμβάνει:

• Γενική δοκιμή αίματος και ούρων: Βοηθά στον εντοπισμό της φλεγμονώδους διαδικασίας στο σώμα, στην παθολογία των νεφρών.
• Βιοχημική εξέταση αίματος για τον εντοπισμό σημείων βλάβης των νεφρών, του παγκρέατος, του ήπατος και της χοληδόχου κύστης κ.λπ.
• Υπερηχογράφημα των κοιλιακών οργάνων και της λεκάνης, σε άνδρες - υπερηχογράφημα του προστάτη αδένα.
• Υπερηχογράφημα των νεφρών.
• ακτινογραφία, CT ή MRI της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
• X -Ray του στήθους.

Σε περίπτωση υποψίας οποιασδήποτε παθολογίας μετά από διάγνωση και επιθεώρηση ανασκόπησης, συνταγογραφούνται πιο στοχοθετημένες δοκιμές, εξετάσεις και διαβουλεύσεις των στενών ειδικών. Σας επιτρέπουν να διευκρινίσετε ή να αντικρούσετε τη διάγνωση.

Θεραπεία

Η θεραπεία του πόνου στην κάτω πλάτη εξαρτάται από την αιτία του. Ένας νευρολόγος, ένας ουρολόγος, ένας γυναικολόγος και ένας χειρουργός μπορούν να συμμετάσχουν σε μια παθολογία. Εάν μιλάμε για ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος, οι γιατροί χρησιμοποιούν ιατρικές, μη ναρκωτικές και χειρουργικές μεθόδους για τη βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς.

Φαρμακευτική αγωγή

Τα πιο συνηθισμένα μέσα για την εξάλειψη των οσφυϊκών πόνων είναι μη -στερεοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Τα συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων, ενδοφλέβων και ενδομυϊκών ενέσεων, υπόθετων ορθών, καθώς και κρέμες, αλοιφές και πλάκες για τοπική χρήση. Η απόφαση σχετικά με τη δοσολογία του προϊόντος, καθώς και τη διάρκεια του μαθήματος, γίνεται από τον γιατρό, αφού η ανεξέλεγκτη χρήση αυτών των φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες παρενέργειες.

Εάν τα ΜΣΑΦ είναι αναποτελεσματικά, οι γιατροί συνταγογραφούν ορμονικά φάρμακα (κορτικοστεροειδή). Σταματούν επίσης τη φλεγμονώδη διαδικασία και βοηθούν στη μείωση του πόνου.

Η τρίτη ομάδα φαρμάκων που βελτιώνουν την κατάσταση του ασθενούς είναι τα αντισπασμωδικά. Αφαιρούν τις μυϊκές κράμπες στην κάτω πλάτη.

Επιπλέον, μπορούν να διοριστούν:

• Οι αποσυμφορητικά για να μειώσουν το οίδημα μιας τσιμπημένης ρίζας.
• Β βιταμίνες για τη βελτίωση της νευρικής αγωγιμότητας.
• ηρεμιστικά.

ΜΕΘΟΔΟΣ

Η θεραπεία με μη -φαρμάκου συμπληρώνει τα φαρμακευτικά σχήματα. Ανάλογα με την κλινική κατάσταση, μπορεί να περιλαμβάνει:

• φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες (μαγνητοθεραπεία, επίδραση λέιζερ, ηλεκτροφόρηση κλπ.).
• Φυσιοθεραπεία ασκήσεις: Η πορεία των ασκήσεων αναπτύσσεται μεμονωμένα σύμφωνα με τις κύριες και συναφείς ασθένειες. Η γυμναστική θα πρέπει να εκτελείται τακτικά, όχι μόνο στο γραφείο της κλινικής, αλλά και στο σπίτι, μόνο σε αυτή την περίπτωση έχει αποτέλεσμα.
• γενική ενίσχυση και θεραπευτικό μασάζ (που πραγματοποιείται εκτός των παροξύνσεων) ·
• βελονισμός;
• Χειροκίνητη θεραπεία και βοήθεια στον οστεοπάθεια.

Χειρουργική θεραπεία

Η βοήθεια του χειρούργου είναι απαραίτητη εάν ο θεράπιστος γιατρός με βάση τη γενική εικόνα αποκαλύπτει μία από τις ενδείξεις για χειρουργική θεραπεία. Η παρουσία μιας κήλης του μεσοσπονδύλου δίσκου δεν αποτελεί ένδειξη για χειρουργική θεραπεία, ανεξάρτητα από το μέγεθός του. Ανάλογα με τις ενδείξεις, οι γιατροί μπορούν να αφαιρέσουν την κήλη του μεσοσπονδύλου δίσκου, να εξαλείψουν τη συμπίεση των ριζών του νωτιαίου μυελού, να απομακρύνουν τον όγκο κλπ. Η απόφαση για τη διεξαγωγή συγκεκριμένης λειτουργίας γίνεται μεμονωμένα.

Πρόληψη

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποφευχθεί ο πόνος στην πλάτη είναι να προσαρμόσετε τον τρόπο ζωής σας για να αφιερώσετε τα νεφρά, τη σπονδυλική στήλη και τα πυελικά όργανα, αλλά αν ο πόνος συχνά προέκυψε, αυτός θα πρέπει να είναι ο λόγος για μια εξαιρετική έκκληση σε έναν ειδικό:

• αποφύγετε την υποθερμία.
• αποτρέπουν την υποθεραπεία ·
• Η παροχή αθλημάτων σε ερασιτεχνικό επίπεδο (η κολύμβηση είναι ιδιαίτερα ευεργετική επηρεάζει την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης και των πίσω μυών).
• Σωστά και ισορροπημένη για φαγητό: Αποτρέψτε την υπερκατανάλωση, ελαχιστοποιήστε τα λιπαρά, πικάντικα, υπερβολικά αλατισμένα τρόφιμα.
• εξαιρέστε το αλκοόλ και τη νικοτίνη.
• πίνετε τουλάχιστον 1,5 λίτρα καθαρού νερού καθημερινά χωρίς να λαμβάνετε υπόψη το τσάι, τον καφέ ή τους χυμούς.
• Διατηρήστε τον δείκτη μάζας σώματος σε κανονικό επίπεδο: το υπερβολικό βάρος δεν επηρεάζει την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης και η ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει την εκτέλεση των νεφρών.

Εάν ένα άτομο έχει ήδη διαγνώσει την παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος, κατά προτίμηση τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συστάσεις για την αποκατάσταση της παθολογίας της σπονδυλικής στήλης, για να υποβληθούν σε προληπτικά μαθήματα σύμφωνα με το διορισμό ενός γιατρού.